آواي كوچك شبانه

باز میگوید: "نمیدونم اون گوشه ی خونه م که خالی میمونه ، نیم دست مبل بذارم یا پیانو... " !

و من دلم میسوزد برای پیانویی که مفهومش با نیم دست مبل یکی است...

دنبال چی هستیم؟!

دلم تنگ آواز رود است...

و آسمانی که اینقدر هر روز گرفته نباشد...

یک آدم هایی خوب است که هستند...

حتی اگر بعد از 2 سال ، 2 دقیقه همکلامشان شوی...

2 دقیقه با لبخند...