۱۳۸۷ بهمن ۲۰, یکشنبه

بودن

گر بدین سان زیست باید پست
من چه بی شرم ام اگر فانوس ِ عمرم را به رسوایی نیاویزم
بر بلند ِ کاج ِ خشک ِ کوچه ی بن بست.

گر بدین سان زیست باید پاک
من چه ناپاک ام اگر ننشانم از ایمان ِ خود ، چون کوه
یادگاری جاودانه ، بر تراز ِ بی بقای خاک.

شاملو - هوای تازه - 1332

۶ نظر:

  1. ميبخشي؟
    به جاي ادبيات مدرن ايران در اين هفته بهتر نيست، فيزيك بخوني؟
    از هفته ديگه وقت برا شاملو هست!!!

    پاسخحذف
  2. چوآوازآزادی سردهی زندان تنگتر میشود!
    هرکه داشت به دست تقدیر اعتماد
    آسمان میشکنندش در دوحال...
    [گل][گل][گل]
    شاد باشین
    همنفس گل به روزه!
    منتظر حضورتون هستم![گل]

    پاسخحذف
  3. چرا مسلمه که "بهتره"!!!
    ...!

    پاسخحذف
  4. این همه هستنده اندر هستی است
    این همه اندیشه اندر مستی است
    مستی اما در میان هستی است
    هستیم آیا میان مستی است؟

    پاسخحذف