۱۳۸۸ اردیبهشت ۳, پنجشنبه

يك چيز خوبي كه دارد ، اين است كه خراب كه ميكند ، كاري كه بايد ميكرده را كه نميكند ، سوتي كه ميدهد ، ميخندد!
يعني ميداني... بلد است چطور بخندد!
سرت را هم گول نميمالد ها !
سوتي اش را هم قبول ميكند... اشتباهش را هم...
ولي چيزي كه هست ، عذاب وجدان نميگيرد!
آنقدر خوب ميخندد كه تو اگر ميخواستي ناراحت هم بشوي ، ديگر نميشوي!
كاش ياد بگيرم اين را !
اين عذاب وجدان را هيچ دوست ندارم!
نه در برابر خودم ، نه ديگران!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر