و این حس دوار تا کجا؟
و من تشنه ام
آب آب نیست
سیرآب نمیشوم
آفتاب سرد
نور نور نیست
انگشتهای من ،
پشمینه پوش ،
کبود میشوند
و تو
دوست شاعرم
گفتی:
عطشم افزون کنید ،
که شب دراز است
شب را میشود نوشید
هان؟
:)
گوشهای من ، بیدار
چشمهایم ، باز ِ باز ِ باز
من بال خواهم گشود در من
باد خواهم شد
خواهم رفت
تا خود مهتاب
آری...
تشنگی را گو...
افزون بادا!
