۱۳۸۸ بهمن ۱۵, پنجشنبه
و من هر روز ظهر ، مینشینم لای کاج ها ، برای گنجشککان باغچه ، نان ریز میکنم...
۲ نظر:
دلارام
۱۵ بهمن ۱۳۸۸ ساعت ۱۷:۴۱
تو چقدر نازی ...
پاسخ
حذف
پاسخها
پاسخ
ندا
۱۵ بهمن ۱۳۸۸ ساعت ۲۲:۲۱
قربون دایی!
نازی از خودتانه آبجی خانم!
(;
پاسخ
حذف
پاسخها
پاسخ
افزودن نظر
بارگیری بیشتر...
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
بايگانی وبلاگ
◄
2008
(69)
اوت 2008
(13)
سپتامبر 2008
(14)
اکتبر 2008
(15)
نوامبر 2008
(14)
دسامبر 2008
(13)
◄
2009
(137)
ژانویهٔ 2009
(8)
فوریهٔ 2009
(7)
مارس 2009
(17)
آوریل 2009
(13)
مهٔ 2009
(11)
ژوئن 2009
(9)
ژوئیهٔ 2009
(10)
اوت 2009
(11)
سپتامبر 2009
(15)
اکتبر 2009
(9)
نوامبر 2009
(10)
دسامبر 2009
(17)
▼
2010
(97)
ژانویهٔ 2010
(16)
فوریهٔ 2010
(10)
آوریل 2010
(4)
مهٔ 2010
(10)
ژوئن 2010
(7)
ژوئیهٔ 2010
(7)
اوت 2010
(9)
سپتامبر 2010
(7)
اکتبر 2010
(9)
نوامبر 2010
(8)
دسامبر 2010
(10)
◄
2011
(66)
ژانویهٔ 2011
(7)
فوریهٔ 2011
(4)
مارس 2011
(5)
آوریل 2011
(6)
مهٔ 2011
(6)
ژوئن 2011
(5)
ژوئیهٔ 2011
(4)
اوت 2011
(6)
سپتامبر 2011
(4)
اکتبر 2011
(5)
نوامبر 2011
(3)
دسامبر 2011
(11)
◄
2012
(29)
ژانویهٔ 2012
(5)
فوریهٔ 2012
(1)
مارس 2012
(5)
آوریل 2012
(3)
مهٔ 2012
(2)
ژوئن 2012
(3)
ژوئیهٔ 2012
(2)
اوت 2012
(2)
سپتامبر 2012
(3)
اکتبر 2012
(1)
نوامبر 2012
(1)
دسامبر 2012
(1)
◄
2013
(9)
ژانویهٔ 2013
(2)
فوریهٔ 2013
(2)
مارس 2013
(1)
ژوئن 2013
(1)
اوت 2013
(1)
سپتامبر 2013
(1)
نوامبر 2013
(1)
◄
2014
(2)
ژانویهٔ 2014
(1)
مهٔ 2014
(1)
◄
2015
(1)
آوریل 2015
(1)
links
old fashion
آبي
amelie
بيد مجنون
تجربه ی بودن
فشندستان
خادم نوشت
چراغ
باران
جهانی که من میبینم
تك مضرابهاي تنهايي
شبانه
تو چقدر نازی ...
پاسخحذفقربون دایی!
پاسخحذفنازی از خودتانه آبجی خانم!
(;