۱۳۸۹ بهمن ۷, پنجشنبه


استخوان های ذهنم را انگار ریخته اند در زودپز ، له شده اند. ذهنم نشسته زمین ، مور مورش میشود ، و هرچه اسمایل بخوانیم هم هیچ خنده اش نمی آید. دکمه ی خنده اش شاید سوخته باشد!
در

۱ نظر:

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)